İsviçre’de yaşamaya dair notlarım…
- Geçenlerde Alaz’ın öğretmeni ile toplantı yaptık. Yaşıtlarından 1 sene erken başladı Kindergarten denilen ana sınıfına ve şimdi eğer hazırsa seneye ilkokula başlayacak. Fakat ben, yaşına uygun gitsin diye bir sene daha Kindergarten okumasını önerdim. Öğretmeni ise bu sene başlayabilir, dedi. İkna oldum mu olmadım. Çünkü çocuğumuz kafaca hazırmış, öğretmeni daha iyi yorumladı tabii; ama fiziksel ve duygusal olarak tam orda değilmiş. Çünkü 1 yaş, 5-6 yaş grubu için büyük bir fark.
Neyse, o bize görev verdi. Alaz sabah okula kendi gidecek, okuldan kendi dönecek. 900 metre yol, bir cadde de geçiyor. Yaşı 5.5 henüz…
Evde istemediği işleri de yapacak. Örneğin mutfakta bulaşık makinesi boşaltacak, odasını toplayacak, sofrayı düzgün bir şekilde kuracak, çamaşırlarını yerleştirecek, kendine meyve hazırlayacak, vs… Çünkü okula başladı mı istediği dersi dinleyip, istemediğini dinlememek, ödevlerini yapmamak gibi bir şansı olmayacak.
Dün başladık ciddi ciddi görev dağılımına ve okula yalnız gidip gelmesine. Daha önce de keyfi olarak okula gidip gelmişti yalnız; ama genelde babası bırakıyor, ben gidip alıyordum.
- Bu sabah e-posta geldi okuldan. Seneye ilkokul 1’den itibaren okul binası değişiyor. Çocukların da okula yayan gitmesi bekleniyor, tüm yol da yokuş yukarı. Bizim evden okula yürüme mesafesi tam 2 kilometre olacak, yokuş yukarı. Şimdiden, bir sonraki öğretim yılı için çocuklara eşlik edecek gönüllü veli topluyorlar. Her sabah iki veli eski okul bahçesinden belli bir saatte ayrılacak ve çocuklar da yolu öğrenene dek, ilk 3 hafta, veliler eşliğinde okula tırmanacaklar. Her güne ayrı bir veli olsun, demişler. Biri biziz, bakalım kaç gönüllü çıkacak?
- Bir de doktordan randevu istedim, genel kontrol için. Bana 2 ay sonrasına randevu verdi. İsviçre işte… Doktorlar bile part-time çalışıyorlar.
- Ama en temiz ülke İsviçre, bak burada anlattım…
