Saatlerin Geri Alınması ve Uyku

Sonra bebekli hayata geçtik. Her ilk bebesi olan anne gibi, ben de saatlere ve düzene bağlıydım. Üç aylık bebek için bir saat fark demek, ömrünün önemli bir bölümünü oluşturuyordu. Ve bizim Alaz için sabahın köründe uyanmalar o zaman başladı. Yıllarca da devam etti. Azıtıp uyanmayı 5’e çektiği zamanlar jetlag içeren Amerika seyahatleri yaptık iyice bünyesi şaşsın diye. 🙂

Neyse…

Beliz her ikinci çocuk gibi, saatlere bağlı kalmadan uykusu gelince uyudu, uyanınca da uyandı. Saat farkları falan pek etkilemedi. Ya da bize sorun çıkarmadı.

Dün akşam gene saatleri geri alıyorduk. Hem 29 Ekim, hem Halloween hem de saatlerin değişmesi aynı güne denk gelince, 2 yaşına basmasına ramak kalan Beliz öğle uykusuna bir saat geç yattı, geç kalktı. Akşamına misafirler gelince eğlendi de epey, normalde 8 küsürde yatakta olur, 9’da uyur. Dün gece yatağa gitmesi 10’u buldu. Nasıl olsa saatler geri alınacak diye de pek oralı olmadık.

Alaz, kaçta yatarsa yatsın 6’da kalkan tipte bir bebek ve çocuk oldu ta ki 4 yaşına dek. Son bir senedir biraz rahat yüzü gördük o açıdan da. Daha doğrusu, ‘Uyanınca sessizce kalk, legolarınla oyna. Bizi hiç elleme!‘ cümlesini anlayıp uygulamaya başladı. 5 yaşından sonra da gece geç yatınca sabah az daha geç uyanmaya başladı sanki.

İkisini de yaz tatilinden beri aynı odada yatırıyoruz ya, genelde Alaz’ım yorgunluktan uyuyakalıyor. Beliz ise heyecandan çal çene uyku ve uyanıklık arası mırıldanıyor bir süre. Dün akşam da, ekstra geç yatmaları sebebiyle Alaz hemen horlamaya başladı. Beliz ise bıdı bıdı 11’e dek konuştu yatakta. Yanına gittim, belli ki bir sebepten ya da uyku saati geçtiğinden uykuya dalamadı. Kucakladım saçlarını okşadım, yerine yatırdım. Yok gene uyuyamadı. Sonra ikinci biberon ılık süt hazırladım, verdim. Uyudu. Seyahatler haricinde ilk kez bu kadar geç yatmıştı.

Sabah erkenden kalkacak diye ödüm koptu; ama ben herkesten önce kalktım. Pazar sabahı 6’da! Aslında 7 tabii. Normal… Onlar 7 oldu (aslında 8) hala uyuyorlar… Oleey!…

Yani neymiş, bir yaştan sonra tüm uykular bir şekilde düzene girermiş. Saatlerin öteye beriye gitmesi çok da büyütülecek birşey değilmiş. Fakat insan ‘anne’ olunca içgüdüsel olarak sabahın köründe ve hatta güneş doğmadan uyanmaya devam edermiş. Elveda ‘Yaşasın saat kazandık, daha çok uyuyabiliriz’ sabahları…

NOT:

Fotoğraf, son zamanlara takibe başladığım https://www.instagram.com/hurrah4gin/ sayfasından. İngilizce anne blogu takip etmek isterseniz öneririm, beni çok güldürüyor…