Hafta sonu yapılabilecek kısa bir gezi Berschner’e gitmek. Yürüyüş ya da tırmanış yolu boyunca ufak birkaç şelale ve hızla akan nehir ardından 46 metre yükseklikten dökülen dramatik bir A kategorisinde şelaleye vardık.
Heidiland bölgesinde yer alan Berchis’e gitmek araba ile Zürih’ten 1 saat sürüyor. Toplu taşıma tren ve otobüs ile 1 saat 20 dakika. Bahar aylarında İsviçre şelaleleri en görkemli halini aldığından, karlar eridiği için suyun debisi yüksek, Nisan-Mayıs ayları ideal. Fakat Ekim’e dek de gidilebilir. Yaz sıcak geçiyorsa kuruma ihtimali yüksek…
Biz Berchis köyüne arabayı parkedip, sarı tabelalar ile belirtilen yürüyüş rotasını izlemeye başladık. Bebek arabası ile gitmek zor olacağından, Beliz’i sırt taşıma çantasına yerleştirdik. Ne şanssızlık ki, yağmur yağıyordu ve Alaz yürüyüşü yapmak istemiyordu. Başında…
 |
| Küçük şelaleler ve nehir yanından asıl olaya giderken… |
Köyden, dağlara doğru birkaç dakika yürüdükten sonra nehrin üzerinden geçip ineklerin arasına daldık. Bu sırada Alaz’ın keyfi yerine geliyordu yavaştan.
Nehrin yanındaki az eğimle yükselen patikadan ormana girdik. Gidiş dönüş normalde 2.5 kilometre sürüyor; ama biz yer yer Beliz’i yere saldık, diğer zamanlarda da 4.5 yaşındaki çocuk hızında ilerledik. Bu yüzden yol daha uzun sürdü.
 |
| Yolda karşılaştığımız İsviçre inekleri.. |
Biz Mayıs ortasında gittiğimizden nehir gürlüyordu. Ağaçlar yemyeşildi. Şelaleye yaklaştıkça yağan yağmurun da etkisiyle taşlar kayganlaşmaya başladı. Alaz’ın elinden ben tuttum, baba da Beliz’i sırt çantasında taşıdı; bu kısım eğlenceli olduğu kadar heyecanlıydı da. Henüz patikalar tam açılmadığından, bir tarafta nehire inen uçurum diğer yanda Alaz’ı sıkı sıkı tutuyordum. Fakat bu tehlikeli yerler birkaç dakika sürüyor. Gerisi yürüyen çocukla çok rahat yapılır.
Şelale nefisti! Antalya’dan sonra sanıyorum ilk kez böyle bir şelale görüyordum. Yağmur yağması ise olayı daha bir dramatikleştirdi sanki.
 |
| Ta ta! Şelaledeki mutluluğum 🙂 İlk resimdeki köprüdeyiz… |
Dönüşte farklı bir yolu seçtik. Yol üzerinde dağ çilekleri vardı. Alaz ile ikimiz tadına baktık.
Açık ve ağaçlık bir alanda atıştırma molası verdik. Beliz çok mutlu oldu ayakları yere basınca. Yol daha geniş olduğundan köye dek de genelde yürüdü. Tabii bu sırada yağmur da dinmişti.
 |
| Atıştırma molası |
 |
| Yol ve nehir üzerindeki minik şelaleler |
 |
| Heidi kızım |
 |
| Berschis ve Heidiland, Churfirsten dağları |
 |
| Bunlar da Hansel ve Gretel kardeşler… Köye yaklaştık! |
Playshoes marka tulumlarını giydirdiğimden ikisi de yerlere düşüp kalksalar da ıslanmamışlar ve üşümemişlerdi.
Arabaya vardığımızda tulumları çıkardık, Beliz’in ayakkabıları ıslak trekking olayına uygun olmadığından sadece ayakkabıları ve çorapları ıslanmıştı. Onları değiştirip araba ile yola koyulduk.
Köyde ve yürüyüş yolu etrafında yemek-içmek için birşey yok. Tuvalet de… Bu sebeple acıkan minikler için yol üzerinde bir servis noktasında, Glarnerland’da durup ihtiyaç molası verdik.
 |
| Otoban altı yaya geçidi |
İsviçre’nin bu yol üzeri noktaları birbirinden keyifli çocuklar için. Özellikle içinde Marche varsa. Biz kahve içerken onlar da çocuk oyun alanında kendilerinden geçtiler.
Civarda gezilecek başka bir yer de Walensee, Walen Gölü. Yanından geçerken görürsünüz rengi muhteşem…
Not: Tüm fotoğraflar bana aittir.
