Zürcher Silvesterlauf olarak bilinen Migros sponsorluğundaki koşuda bu sene biz de ailecek yer aldık. Neden, çok sportif bir aile misiniz ki yarışıyorsunuz derseniz? Yanıtım; hem evet hem de hayır olur.
Sevgili eşim Bay B; şimdiye dek birkaç yarı maraton koşmuştur evet. Dünkü koşu ise benim ilk koşumdu ve 1.6 km ile başlamak beni epey gaza getirdi diyebilirim. Aşırı keyifliydi çünkü. Ba-yıl-dım. Gerçek koşularda böyle olmuyordur mutlaka; ama Zürih’te, +1 derece hava sıcaklığında, karda, çoluk-çocuk spor kıyafetlerle görülmez pek, özellikle de bir Pazar günü. Bilen bilir…
Bazı noktalara dikkat çekeyim:
1- Zürih kantonunun en büyük spor olayı ki zaten bu sene 42. kez gerçekleşti.
2- Kantondaki okullara yer veriliyor; yani sınıf arkadaşlarıyla birlikte takım içinde bireysel olan bir koşu aynı zamanda.
3- En uzun güzergah 10 km olduğundan, profesyonel koşucular da yer alıyor.
4- ‘Run for Fun’ kategorisi, bir grup insanın bir tema seçip giyinmesi ile ortaya çıkıyor. Genelde bir yardım derneği için koşuyorlar. Bağış toplamak için ve izlemesi en keyifli grup. Bay B, iki sene önce bir grupla Oz Büyücüsü temasıyla koşmuştu. İzlemeye gitmiştim ben de çocuklarla, çok keyifliydi.
5- Bizim gibi küçük çocuklular için 1,6 km uzunluğunda iki kategori var; ‘Anne-çocuk ya da baba-çocuk koşusu’ ile minimum 3 maksimum 5 kişiyle koşulan aile koşusu.
6- Zürih sokakları trafiğe kapanıp yayalara açılıyor ve çeşitli gösteriler, eğlenceler düzenleniyor gün içinde.
7- İlk de son da bitirsen de madalya kazanıyorsun 🙂
8- Biz dahil 18 bin 750 kişi yarışı tamamlamış…
9- Benimkinden daha güzel fotoğraflar da bu linkte.
 |
| ‘Run for Fun’ da böyle birşey… |
Çocuklara da örnek olabildiysek ne mutlu bize. Çünkü dediğim gibi, birkaç sene sonra bitiş çizgisindeki ailelerden biri olacağız ve onlara sporu sevdirmek en büyük görevimiz. (Özellikle de İsviçre’de; hop hop hop)
Günün en komik anı:
Beliz’i her gören seyirci – küçük diye olsa gerek – ‘hop hop Beliz’ diye tezahürat etti koşsun diye. Beliz de şaşkınım gaza gelip birkaç saniye koşturuyordu. İsmini nereden bildiklerini de bir süre anlamadı; sonra abisi açıkladı: ‘Önündeki kağıtta yazıyor’ diye…
Bence eğlendiler; ama eminim, en çok ben eğlendim…
