İtalya’ya gitmeden önce yazdığım 5 Nisan tarihli yazımdır…
İnsan hamile kalmayacağını bilemediği gibi hamile kalacağını da bilemiyor önceden. Bizim 10 günlük bir İtalya gezisi, hamileliğin en zorlu ilk üç ayına denk geldi. Evde olduğumda dahi sürünmekteydim, seyahatte ne yapacaktım?
Bir yandan oğlum, bir yandan iki numaranın getirdiği mide bulantıları, yorgunluk, üşüme, uykusuzluk ya da yetmeyen uykular beni 6. haftadan itibaren mahvetti, süründürdü koltukta. Oğlumun öğle uykusu vaktini iple çekiyordum. Eskiden o zamanları kendime ayırırken, şimdi oğlumla beraber kıvrılıp 1-2 saat ben de uyuyordum.
Mutfak durumu felaketti. Canım hiç birşey yemek istemiyordu, hiç birşey pişirmek istemiyordu, oğluma yemek yapmak zorunda olmak ise başlı başına bir işkenceydi. Öte yandan 2 saat mideme bir lokma girmedi mi, bulantılar ve iğrenme daha da artıyordu. İtalya’da durum nasıl olacaktı?
İtalya’ya gitmeden bir hafta önce tüm cesaretimi toplayıp akşam yemeği için dışarıya çıktık. Sanırım mutfağa girmeyince ve yemek pişirmeyince insan midesini daha iyi kontrol edebiliyor. O akşam sorunsuz geçti. Sevindim.
İtalya için gezi planlarını yapmıştım. Şimdi tekrar gözden geçirip belki geziyi biraz daha yavaşlatmaya gerek duyacağız. Şimdiden belli ki oradan oraya koşturacağımız bir seyahat olmayacak.
Hem küçük bir çocuk hem hamile bir kadın, İtalya macerası nasıl geçecek meraktayım. Siz de merak ediyorsanız, buyrun İtalya seyahatimiz burada:
İtalya-Nisan 2014