Bir araştırmaya göre, bebekler 6 aylık olduklarında ortalama 806 mil yol katetmiş oluyorlarmış İngiltere’de. Yani Londra’dan Güney Fransa sahiline dek uzanan bir yolculuk yapmış kadar oluyorlar.
Zannetmeyin ki şehirden şehire geziyorlar, mil-lerin çoğu günlük yaşamda ev-market, ev-oyun grubu, ev-park türü her zaman olan yolculuklardan geliyor. Küçük çocuğu olanlar havayolu ile yurtdışına gitmek yerine ülke içinde kısa kaçamakları tercih ediyorlar.
Yeni anne-baba olmuş İngilizler’in sadece %27’si uçağa binip yurtdışı tatiline gitmeyi göze alabiliyor. Geriye kalan çoğunluk tatillerini İngiltere’de geçirmeyi tercih ediyor.
Bu araştırma, İngiltere’de ebeveynlik kültürünün değiştiğini de gösteriyor. Çünkü ankete katılanların %54’ü bebekken ailesi tarafından yurdışına tatile götürüldüklerini söylemiş.
Sadece uçağa binme stresi ve bavul taşıma zorlukları değil yeni ebeveynleri rahatsız eden. %32’lik bir kısım küçük çocuklarıyla şehirlerarası otobüslere binmekten, %11’i de trenle yolculuk yapmaktan kaçınıyor.
Bebekle uzun bir seyahat yapmaktan aileleri alıkoyan asıl neden, diğer yolcuları rahatsız etme korkusu. Uzun tren, uçak veya otobüs yolculuklarında günümüzün aileleri – en azından İngilizler – en çok diğer yolculardan çekiniyor. Bu nedenle de eve yakın, kısa seyahatleri tercih ediyorlar.
Halbuki hiç ağlayan sarışın, renkli gözlü bebek görmeyiz biz, değil mi? Hep bizimkiler ağlar 🙂
Resim: Flickr/_bohemian_
