Son günlerde anne forumlarında, gazetelerde bomba haber:
Kadın bebeğini bırakıp tatile gitti!
Elbette söz konusu kadın, Cambridge Düşesi, 7 aylık prens George’un annesi Kate’ten başkası değil. İlginç olan, herkesin anneyi suçlaması. Kimse Prens William oğlunu bırakıp Maldivler’e gitti demiyor?
 |
| Leydi Diana, William ve Harry ile tatilde |
Kendi görüşümü yazarak, Kate ve William’a ahkam kesecek değilim. Sonunda çocuğunu başıboş bırakıp gitmedi ya! Birkaç bakıcı, anneanne ve sayısız koruma bebeği aç-susuz bırakacak değil! Fakat bu konudaki bazı görüşler, ailecek çıkılan tatiller hakkında beni düşündürmedi değil.
Öncelikle, küçük çocuk içeren bir tatilin eziyet olduğu iddiaları, hatta çocukla uçağa binmeye kalkmanın felaket olduğu varsayımları…
Ardından öneriler geliyor bir bir; eğer küçük bir çocukla tatile gideceksen mutlaka bakıcı da götürmelisin yanında. Otelin kreşi, dadısı bulunmalı. Bana garip gelen, madem ki tatilde çocukla birlikte vakit geçirmeyeceksin, herşeyle bakıcı ilgilenecek, o zaman neden çocukları da tatile götürüyorsun?
Peki çocukla tatil yaparken neden eğlenemeyeceğini varsayıyorsun? O zaman neden çocuklarım benim için her zaman ön planda diyorsun?
Ben demiyorum ki çocukla bir hafta geçirmek rahat ve keyifli bir deneyim, ne Maldivler’de ne de İzmir’de. Karı koca, çocukları evde bırakıp başbaşa tatil de yapmalı elbette. Üzüldüğüm şey, üçüncü bireyin aileye katılmasından itibaren harika bir tatil yapma ihtimalinin kalmadığının söylenmesi.
Ve anneler için kaçınılmaz tercih; yıllarca evde oturup tatile çıkmamak, ya da yalnız gitmek… taa ki o uygun zamana dek…
Peki uygun zaman ne zaman? Bebekken mi? Anneye tamamen bağımlı, hatırlama ve farketme yeteneğinin olmadığı zamanlar mı? 1-3 yaşlarında toddler dönemi olduğunda mı? Daha bağımsız olduğu, ama annenin/babanın yokluğunun farkında olduklarında mı? Okula başladıklarında, ders-kurs koşturmaları arasında mı? Yoksa 18’lerinde üniversite için evden ayrıldıklarında mı?
Bana sorarsanız, biliyorsunuz ki yanıma alırım. Bebeklikten itibaren uçağa, seyahate, farklı ortamlarda olmaya alışan bebekler yürüme çağında, 2-3 yaşlarında ve sonrasında daha kontrol edilebilir ve şartların değişmesine daha dayanıklı oluyorlar. Fakat, çocuksuz tatil tercihinizse, küçüklükten itibaren ara ara yapın ki, çocuğun yokluğunuzu anladığı yaşları geldiğinde onu bırakıp gittiğinizde şok olmasın.
Ben, gerek şartlarımızdan (ailemizden uzakta yaşadığımızdan, başka bir ülkede güvenecek kimsemiz olmadığından, paranoyaklığımız tuttuğundan) ve gerek kişisel tercihlerimizden dolayı oğlumuz bebekken onu bırakıp tatile gitmedim. Açıkçası, eve sabaha karşı da dönsem 32 aydır ondan ayrı bir yerde kalmak durumunda kalmadım. Bu nedenle oğlumu şimdi geride bırakıp tatile gidiyorum 2 gün yokum desem, çocuk üzerinde nasıl bir etkisi olur bilmiyorum.
Tabii benim üzerimde de!?
Resim: http://www.flickr.com/photos/antiguan_life/
http://s1.ibtimes.com/sites/www.ibtimes.com/files/styles/picture_this/public/2011/06/21/117576-prince-william.jpg
7 Yorum Var
Gezgin Anne, yazın çok hoşuma gitti. Benim nacizane fikrim ister çocukla ister çocuksuz, öyle büyük zaman dilimlerine ya da meblalara da gerek yok ama bir şekilde ayarlanıp evden uzakta bir tatil yapılmalı. İnsanın bataryaları şarj oluyor. Biz de geçen ay 7,5 aylık kızımızla Seyşeller'e gittik. 14 saat uçak yolculuğu ve 17 gün tatil. Bloğumda yazdım ve herkese de önerdiğim için bu yazının altına yorum olarak da eklemek istedim: Bebekle tatilden korkmayın, gezgin annenin önerilerini okuyun ve çıkın tatile! Siz mutlu ve rahat olunca bebek de mutlu ve uyumlu oluyor. Herkes bataryaları şarj edip dönüyor 🙂 Çok sevgiler!
Cok tesekkurler guzel yorumun icin, tatili anlattigin yazini okumayi isterim ben de.
Sevgiler, Deniz
Mail Adresinizi Alabilir miyim?
Yukarıda sağda, Gezgin Anne Hakkında kısmını tıklarsanız, mail adresim orada yazılı.
Kendi çocukluğumdan örnek vermek istiyorum yılda 1 veya 2 defa ailecek gidilen tatiller ileride çocukların belleklerinde mutlu hatıralar olarak yer ediyor ve değeri ölçülemeyecek kadar güzel oluyor .
Annem ve babam sadece 1 günlüğüne jip safariye kardeşimi ve beni babaanneme bırakıp gitmişti ortamın bize uygun olmayacağını düşünerek onu bile kendimizi çok üzgün hissetmiştik .
Belkide gezmeyi bu kadar sevmem küçüklükte seyahat etmemden kaynaklanıyor şuan bir çocuğum yok ama olursa mutlaka onunla seyahat etmek isterim.
Su sorunlar sanırım tüm ailelerin problemi . Benim kızımda arabaya biner binmez kusuyor , umarım bu ileride düzelir , daha bu ülkede görülecek çok yer var 🙂
Geçmiş olsun. Düzelecektir zamanla. İyi gezmeler…
Sevgiler, Deniz