Bebeğin Uçakta Ağlarsa Özür Diler misin?

Birkaç sene önce ikiz bebekleriyle uçağa binen Amerikalı çiftin uçuş öncesinde yolculara özür mektubu, kulak tıkacı ve şeker içeren paket dağıttığını duymuşsunuzdur. Birkaç hafta önce diğer bir aile de kızları için aynısını yaptı. Haber gazetelerde yeraldı, sosyal medyada yankılandı.

Bu davranışlar ne kadar hoş olsa da bir yandan da rahatsız edici bana kalırsa. Yakında bebekle uçağa bindiğimizde diğer yolcular beklenti içine girebilir nerede bizim şekerimiz diye! Zaten bebek eşyalarıyla dolu el çantasında bir de bu ıvır-zıvıra yer açmak gerekebilir.


Asıl önemli olan, kendimizi özür dilemek zorunda hissetmemeliyiz… Bebek sahibi olduğumuz için, bebeğimizin uçakta ağlama ihtimali olduğu için ve diğer yolcuları rahatsız edebileceği için önceden özür dilemek gereksiz.


Hiç kimse uçakta bağıran bir bebek ile yolculuk yapmak istemez elbet. Üstelik bebeğin ağlamasını en az dileyen de bebeği kucaklarında susturmaya çalışan ebeveynleridir. Bebek ağladıkça ve susmadıkça stres artar, uçaktaki bazı yolcuların kendilerinden nefret ettiklerini düşünüp bebeği susturmak için ellerinden geleni yaparlar. Genelde…


Öte yandan, hiç kimse uçak kalkar kalkmaz koltuğunu sonuna dek arkaya yatıran ve iniş anonsuna dek kaldırmayan kişinin arkasında oturmak istemez, koltukları ayırmak için konulmuş kol dayama yerini yandakinin sahiplenip diğer yandaki yolcuyu kısıtlamasını da istemez. Hatta hiç kimse başkasının kulaklığından yayılan bangır bangır müzik sesini de duymak istemez veya yandaki yolcunun ayakkabılarını çıkarıp ayaklarını öne uzatmasını da istemez. Bu davranışları yapan yolcuların bulunduğu, ağlayan bebeklerin de olduğu (kendi bebeğim dahil) uçaklarda uçup sağ salim yere inmişimdir.


Üstelik, bebeğin ağlaması, küçük çocuğun yerinde durmaması, çocuğun çocuk gibi davranması kabul edilebilir. Peki ya yukarıdaki davranışları yapan yetişkinlerin düşüncesizliklerine ne demeli?


Elbette ‘Bırakın çocuklar istedikleri gibi uçakta koştursun’ demek değil istediğim. Sadece çocukların sessiz ve hareketsiz olması beklenilemez. Bu nedenle biraz hoşgörü göstermeli. Eminim bebeklerini susturmaya çalışan annenin, yargılanmaktan çok ‘seni anlıyorum’ bakışına ihtiyacı var o anda. Eğer bunu bile yapamam diyorsanız, o zaman kendinize kulak tıkacı alın. Çünkü benim bir bebek ve bir küçük çocuk ile yapacağım yolculukta size dağıtacak özür notları, kulak tıkaçları ve şekerler için yerim yok el çantamda…

16.Ocak.2015’te Alternatif Anne‘de yayınlanan yazım…