Alaz 1 aylıkken doğum grubundaki İngiliz annelerle ve bebekleriyle parkta buluştuk. Hepimizde ilk kez anne olmanın heyecanı. Çoğumuzda ilk kez bebekle başbaşa dışarı çıkmanın kaygıları. Gıcır gıcır, marka marka bebek arabalarına koymuşuz ‘brand new’ bebelerimizi yürüyeceğiz doğum kilolarından kurtulmak için.
Ben malımı biliyorum, pusetin altına atmışım slingimi önceden. Neyse buluştuk, merhabalaştık, nasıl gidiyor derken yürümeye başladık. Siz deyin 5 dakika ben deyim 3 dakika bizim oğlan mızır mızır… ‘Siz devam edin ben yetişirim‘ deyip giydim BabyBjörn’ü. Yerleştirdim mızırdak oğlanı. Yetiştim mi bir sonraki turda mı katıldım aralarına hatırlamıyorum. Bildiğim tek şey, Alaz 6-7 aylık olana dek bebek arabasında tutamadım, uyutamadım. Halbuki milletin çocuğu bebek arabasında uyur değil mi? Bebek arabası yanımızdayken sling de yanımızdaydı hep her ihtimale karşı…
Tarih tekerrürden ibarettir. Bizim kız da abisi gibi çıktı. Yedirip, gazını çıkarıp, giydirip uyuması gereken saatte koyuyorum bebek arabasına. Ben kapıyı kilitleyene dek apartmanı yıkıyor bağırarak. Bazen kucağımda uyutup öyle koyuyorum, o zaman da 20. dakikada açıyor gözlerini ve ‘Al beni buradan!‘ inlemeleri eğer ki kucaklamazsam çığlıklara dönüşüyor. Öte yandan BabyBjörn’de o da Alaz gibi saatlerce mutlu mesut uyuyabiliyor ya da uyuma numarası yapıyor. Birkaç ay daha sırtımıza, belimize yüklenecek gibi görünüyor.
Şimdi ise Alaz, Beliz iner inmez Mountain Buggy’yi kapıyor. Sen misin bebekken sevmeyen? Ne hikayeler uyduruyoruz binmesin ya da binmişse insin diye 🙂
Sizin bebekler seviyor mu pusetlerini?
2 Yorum Var
Benim ikiz kızlarım da hiç mi hiç pusette oturmadılar… Biz de bir heves tekli pusetler, çiftli pusetler, baston pusetler vs bir servet harcadık.. Ama hiç birinin keyfini süremedik :))))
Ahhh!!! Ne çok çekti benim kollarım ve belim 🙂 3,5 yaşında Defne hanım yeni yeni pusete oturuyor, sırf yürümemek için. Herhalde yüksekte ve anneye yakın olmak sebeptir diye düşünüyorum. Kolay gelsin 🙂