Herkesin slingi yani bebek taşımak için seçtiği bez parçası veya kanguru da deniyor buna, farklı. Kimi kumaş olanda, yatay şekilde rahat ediyor, kimi daha dik birşey istiyor veya sırtta/yanda taşımayı tercih ediyor.
 |
| Alcatraz’a karşı sling keyfi! |
Ben Alaz’a hamileyken bir doğum kursuna katıldım. Bir akşam, kursun eğitmeni 5-6 çeşit farklı model bebek taşıyıcı getirdi. Her birini denedik üzerimizde. Tabii oyuncak bebeklerle. O zaman Moby Wrap denilen kumaşın sarıldığı hoşuma gitmişti. Daha samimi ve sıcak bir ortam sunduğundan. Sorun, Alaz yaz ortasında doğacaktı ve ben o sıcakta onu ve kendimi kat kat bezler içine hapsedebilir miydim? Sonra forumlardan birinde okudum; ‘Bebeğiniz doğmadan, bebeğinizle birlikte denemeden almayın. Bu benim 3. slingim ve sonunda bebeğimin sevdiği birşey bulabildim!’
Benim sevdiğimi oğlum sevmeyebilirdi. Bekledim. Alaz birkaç haftalıkken Mothercare’e gidip, üzerimde denedikten sonra BabyBjörn‘de karar kıldım. Alaz yatmayı seven bir bebek değildi, hala da öyle! Daha birkaç saatlikken bile etrafa bakınıp başını dimdik tutabildiği resimleri var. Bu sebeple o slingi aldım ve çok da memnun kaldım. Hatırladığım kadarıyla en az 1.5 sene de kullandım. Özelikle yurt dışı seyahatlerimizde.
Beliz, garibim, Alaz’dan arta kalanları kullandı, kullanıyor. Bu sebeple kendisini erkek zanneden de çok! Beliz kışın doğsa da yeni bir sling almak aklımın ucundan geçmemişti. Ta ki sevgili arkadaşım Merve bana Moby Wrap hediye edene dek.
Beliz doğdu, eve çıktık. Daha bir haftalık bile değil. İki çocuklu olunca biri kucakta biri elinde her daim. Mecburen. Beliz de ilk ayı boyunca çok ağlayan bir bebekti. Eve gelen ebe, slinge tak dedi. Küçük mü değil mi derken, bildiğim BabyBjörn’e koydum Beliz’i. Evde, sokakta, Alaz’ı almaya kreşe giderken hep öyle gezer olduk. Arada bir Moby’yi de kullandım; ama diğeri daha bildiğim birşey ya, tecrübeliyim, kullanması daha kolay geldi bana.
Beliz’i öyle çok üzerimde taşıdım ki, şimdi görenler hep koynundaydı ne ara büyüdü diye konuşuyorlar. Bugün farkettim, Beliz 10. ayını doldurmak üzere. Evet, zaman su gibi akıp geçti orası ayrı. En son ne zaman slinge koyduğumu düşünmeye çalıştım. Sanıyorum Temmuz’da, Çeşme’deyken. Şimdi düşününce Beliz’i üzerimde taşımak yük gibi geliyor; ama Alaz’ı, Beliz kadarken NewYork‘ta, Boston‘da, hala oradan oraya taşıyordum.
Yakında yürümeye başlayacak kızım ve bir daha slinge girmek istemeyecek. Büyük ihtimalle kilo sınırını da aşacak. Fırsat bu fırsat deyip biraz daha üzerimde taşıyayım en iyisi. Özellikle de bu ara diş çıkarma sebebiyle gün boyu huysuzlanırken…
