Bugünlerde canım sıkkın. Türkiye’den gelen şehit haberleri, savaştan kaçan bebeklerin kıyıya vuran fotoğrafları aklımdan çıkmıyor… İlgililerin de aklından çıkmasa keşke! İnsanın farklı coğrafyalarda yaşaması şans. O savaşın yarın bizim yaşadığımız yerde olmayacağının garantisi ise yok… Biraz karamsarım gördüğünüz gibi.
Herşey çocuklarımız için artık.
Hafta sonu için güzel planlar yapmak içimden gelmedi…
Cumartesi sabahı, ilk kez 2. el bir pazara gideceğim. Senede 2 kez kurulan bu pazarı karşı komşum çok beğenmiş, mutlaka gidelim dedi. ‘Çocukları evde bırak, iki elin de boş olsun. Çünkü harika şeyler bulacaksın‘ diye de ekledi. İsviçre’de ikinci el olayı çok yaygın; çünkü herşey pahalı. Artı, birinci çocukta gördük ki, hiç bir şey eskimiyor bebek ve küçük çocuk kıyafetlerinde. Özellikle ayakkabılar ve montlar için konuşuyorum. Kısacası, Beliz’e ve belki Alaz’a birer kar tulumu, botu, karda işimize yarayacak bir şeyler hatta kızak bile bulabilirim.
Bu yarım gün dışında, hafta sonunu gittikçe şatır olan (Bodrum’un yerlileri çok kullanılır bu lafı) kızımla, hafta içi okul-ev koşturmacasında özlediğim oğlumla bol bol sakin vakit geçirmeyi umuyorum. Yavaş yavaş…
Not: Resim, internetten alıntı.
