Son zamanlarda yazılarımı aksatmış olabilirim. Nedenini açıklayayım…
4.5 yaşındaki oğlum, 2 ay öncesine dek kendi odasında kapısını kapatıp oynar, kendi odasında kendi kendine genelde deliksiz, sabaha dek uyurdu.
Yılbaşı için gittiğimiz Türkiye’de ‘Çılgın Dostlar’ isimli çocuk filmini izledik. Sinemada gösterilen filmde yaklaşık bir dakikalık kurt adam sahnesi vardı. O günden sonra kendi başına yatamaz, kendi başına tuvalete gidemez oldu.
Kurt adam olmadığına dair masallar anlattık, korkusunu yensin diye odaya büyülü fısfıslar sıktık, ellerine – yanaklarına korkunç rüya giderici kremler sürdük, kendi önerdiği korkunç rüya kovan fotoğraf makinası yaptık yatağın yanına koyduk. Akşam uykuya dalması ayrı dert, geceleri 3-4 kez uyanarak bizi yanına çağırması ayrı dert oldu. Bazen odasında yatmaya mecbur kaldık pes edip, bazen uzun uzun her defasında dil döktük; son zamanlarda bizim yatağımıza gelmesine ses etmedik. Fakat artık hepimizin, ertesi gün işe giden babasının, bize seslenirken bağırdığı için uyanıp ağlayan bebek kardeşinin, belki komşuların dahi uykuları bölündü gecenin bir yarısı, yıprandık.
Son birkaç haftadır kendi kendine odada oynamaya ve yalnız tuvalete gitmeye başladı; ama uykuya dalma ve geceleri uyanma problemi aynen devam ediyor. Artık kurt adamdan da bahsetmiyor, sadece korkunç rüya gördüm, diyor. Ne olduğunu soruyoruz, genelde bilmiyorum diyor. Bazen mamut, bazen dinozor ya da gölgeler oluyor korktuğu.
Bu yaşta korkuları normal; ama kendisi dahil hepimizin günlük hayatı bozuldu son haftalarda. Ertesi günü okula gitmesi için zorla yataktan kaldırıyoruz, uyanamıyor tabii ki. Öğretmeni her öğle vakti rapor veriyor, ‘Çok yorgundu bugün, uykuluydu‘ diye.
Instagramda bu sorunumuzdan bahsedince, herkes başına gelen yardımları sıraladı. Aşağıdan ulaşabilirsiniz. Önerdikleri gibi, korkunç şeylerin resmini bir kağıda yapıp, sonra kağıtları yırttık. Takvim yaptık. Hatta uyanmadığı geceler, ya da yatağında uyuduğu geceler için ufak çikolatalar yapıştırdık. Hatta istediği Lego’yu alsın diye para vermeyi teklif ettik.
Şimdilik işe yaramadı. Fakat hala deniyoruz. İstikrar önemli böyle durumlarda. İnternette yabancı sitelerde çok fazla örneğini gördüm başımıza gelenin. Yatağımıza almak en kolayı ve zaten o da bunu istiyor; ama bizimle birlikte yatınca, sonuçta 4 küsür senedir böyle alışmamışız, hiçbirimiz uyuyamıyoruz.
Sabahları okula gittikten sonra ben kardeşiyle yatıp uyuyorum. Günümün yarısı uyuyarak geçiyor, gecemin yarısı uyanık geçtiğinden. Bu aralar böyleyiz. Umuyorum ki yakında düzelecek, bu da anılarda kalacak. Değil mi?
2 Yorum Var
Deniz bak aklıma şu geldi; oyun terapisinde çok kullanırız biz, korktuğu ya da travma yaşadığı anı çocuğa güvenli bir ortamda tekrar yaşatmak. Kurtadama benzer bir oyuncak ya da direkt o fildeki karakterin yazıcıdan çıktısını alıp bir oyun kur, o sahneleri tekrar oynat, sen de işin içine mizah kat mesela tam kurt adam saldıracakken bir başka oyuncak araya girsin ve kurt adama ne bileyim 1 bardak su döksün, konfeti atsın, işi şakaya dökün kurt adam o karakterden korksun kaçsın, sonra o karakteri oğlunmuş gibi anlat, yani oğlun saldırsın kurt adama.. Bunu birkaç defa oynat bakalım ne olacak, genellikle çocuklar oyunla korkularının üstüne gidiyor ve yeniyorlar.. Bir de 4,5 yaşında artık konuşabilirsin herkesin korkuları olduğunu anlatabilirsin mesela senin korktuğun bir şeyi nasıl çözdüğünü ya da daha güzeli babasının korktuğunda ne yaptığını konuşabilirsin, ona "beraber uyuduğumuzda hiçbirimiz yatağa sığamıyoruz ve uyuyamıyoruz, bütün gün yorgun oluyoruz" diyebilirsin. Biliyorum bunları da denemiş ve sonuç alamamış olabilirsin ama inan 4-6 yaş arası çocuklarda bu tip canavar korkuları çok sık oluyor ve çözümü de genellikle play therapyde çocuğun kendi kendine bir çözüm bulması.. Ondan fikir iste mesela ne yapabiliriz korkmaman için diyip fikir fırtınası yapabilirsiniz beraber, notlar alıp uygulayabilirsiniz.. Birden aklıma geldi..
Sağol Ceren öneriler için. Şu oyun terapisini bilmiyordum, deneyeyim. Eğlenceliymiş, onun da hoşuna gider 🙂