Evet, bekar ve çocuksuz iken gittiğimiz Avustralya haricinde ilk kez bu kadar uzağa uçuyoruz dördümüz. O yüzden daha yola çıkmadan, ‘Yolculuğun da keyfini çıkar’ mottosunu benimsiyorum. Eminim su gibi akıp gidecek ve biz ‘gerçek miydi?’ diyeceğiz fotoğraflara bakıp…
Jetlag’in de, saat farkından altüst olacak düzenimizin de, çocukların ye-me-mesini de, uyu-ma-masını da dert etmeyeceğim bir yolculuk ve tatil geçirmek istiyorum. Biliyorum ki her yeri göremeyeceğiz, her şeyi yapamayacağız ve yiyemeyeceğiz. Olsun!
Elbette gözyaşları, bağırmalar, krizler, sinirler, yorgunluklar, kavgalar olacak. Yüzde yüz!
Fakat umuyorum ki eğlenmenin, gülümsemelerin, hayrete düşmelerin, merakların, ilginin, beraber yatıp uyumanın, birkaç Japonca kelime öğrenmenin getireceği mutluluk daha çok olsun. Çıtayı düşük tutuyorum, bakalım… Çocuklu hayatta hayat planladığın gibi gitmezmiş. Sürprizlere açığız 🙂
Sizi, yokluğumda, önceden planladığım birkaç yazı ile baş başa bırakıyorum. Zamanı gelince yayınlanacaklar, yoksa Japonya’ya laptop götürmeyi hiç düşünmüyorum. Sorularınıza ve yorumlarınıza yanıt veremezsem lütfen anlayış gösterin. Küsmeyin… Başka annelere gitmeyin… 🙂
Bizi, Instagram’da #GezginAnneJaponya etiketinden takip edin. Umarım çocuklara doğru düzgün yiyecek ve kendimize de internet buluruz…
Hoşçakalın…
D.
Not: Motto, Japonca’da ‘daha çok’ anlamına geliyormuş…
