Bir ara İngiltere’de işler kötü gitmişti, kriz patlamıştı. Herkes çalıştığı işin ne kadar daha süreceğini ya da ertesi günü işten çıkarılıp çıkarılamayacağını bilemiyordu. Bu yüzden bütçeden bir kısım ayırıp bir yerlere gitmek yerine ‘evde tatil yapmak – staycation terimi çıkmıştı hatta’ popüler olmuştu. Günü birlik veya bir gece kalmalı kaçamaklar yapıyordu aileler. Malum, Avrupa’da her iki ayda bir okullar bir sebepten tatile giriyor.
İsviçre’de de durum değişmedi. Ekim’deki Herbsferien, 2 haftalık okul tatili başladı. Türkiye’ye gitmeyi gözüm yemedi, zaten anneanne gelecekti Kasım’da. Babanın yıllık izni kalmadı. Noel’e şurada ne kadar kaldı? Derken biz de bu tatili evde geçirdik ilk kez.
İlk hafta Alaz’ı spor okuluna yazdırdık. İlk gün hiç gitmek istemedi, son gün ‘Seneye gene geleceğim’ diye ayrıldı hocalardan.
Hafta sonu bir gece Strasbourg – Colmar arasında konakladık ve Alsas bölgesini gezdik çocuklarla. Detaylar yakında…
Günü birlik geziler yaptık, yakındaki parka, şehre ya da hayvanat bahçesine. Evde tatil fena olmadı; ama yorucu oldu. Beliz’in kreşi devam ettiğinden ötürü, Alaz ile baş başa kalma imkanı da doğdu bize. Öte yandan tüm randevuları, doktor – dişçi vs gibi bu araya sıkıştırdığımdan bir koşturmaca da sürüp gitti. Tabii biri sürekli ve tüm gün evde kalıp Lego oynamak isterken, diğeri ‘Anne elbisemi giydim, nereye gidiyoruz?’ halindeydi.
Sonra her iki çocuklu annenin dramı; birine ki bu genelde birinci oluyor, yeteri kadar zaman ayıramama… Bugün evdeydik sabahtan. Oynadıklar birlikte, evi topladık birlikte; evet ev savaş alanına dönüyor evde tatilde, yemek yapmaya çalıştım kalan sürede. Az önce Beliz’i öğle uykusuna yatırdım. Alaz Lego oynayalım istedi. Beş dakika yanında takıldım; karnım acıktı. Yemeği mi tamamlasam oturup birşey mi yesem yoksa Beliz’in yanında kestirsem mi? Alaz oyun bekliyor, yazık yalnız.
Birinci çocukla özel zaman şart, ikinci tam ‘Anne bana bak, anne gel – herkes git’ modunda, sonra akşam çocuklar uyuyor hadi bakalım kocayla baş başa kalıyoruz saat 9’da hadi onunla özel zaman da gerekiyor diyor uzmanlar; ki dizi/film yanında çamaşır katlamak oluyor bizimki genelde. Sonra zaten gözlerim kapanıyor, e hani bana özel zaman?
Anne kendine zaman yaratmalı, annenin kendi özel sınırları ve hayatı da olmalı, mutlu anne mutlu çocuk, bıdı bıdı bıdı…
2 Yorum Var
evlilik özel hayatın bitmesidir.çocuk konusuna girmiyorum bile. kabul etmem zor oldu:)))
:))